Τρεχάτε ποδαράκια μου...

Καλά, το πώς βρέθηκε ο κυρ Κώστας μέσα στο μάτι του κυκλώνα, το περασμένο Σάββατο, ούτε κι ο ίδιος δεν το κατάλαβε...

Είχε πολύ καιρό να ανεβεί στο κέντρο. Βλέπεις, ως γνήσιος Πειραιώτης, προτιμούσε να κάνει τα ψώνια του εντός των ορίων του λιμανιού. Εκείνη τη μέρα, όμως, έσπασε ο διάολος το ποδάρι του, που λένε! Τι την ήθελες, κυρ Κώστα, τη βόλτα στην πρωτεύουσα; Πότε βρέθηκε μέσα στο μπουλούκι, ούτε που θυμάται... Να τον τραβάνε απ' τη μία, να τον ποδοπατούν από την άλλη... Αμ, δε σου φταίει κανείς! Είδες εκεί βαβούρα, κι έτρεξες να ικανοποιήσεις την περιέργειά σου! Αφού έτσι κι αλλιώς, θα τα 'βλεπες το βράδυ στις ειδήσεις! Τι δουλειά είχες εσύ με τους... κρανιοφόρους;
Κι ο απολογισμός; Ένα σακάκι με ένα μανίκι, απώλεια τσατσάρας απ' την κωλότσεπη, πάει κι η σακούλα με το μοσχαράκι που είχε ψωνίσει νωρίτερα απ' τη Βαρβάκειο... (Σσσς, μη στενοχωριέσαι, κυρ Κώστα, δεν θα πω για το περουκίνι)!